تیم کیتز – تصاویر دیدارهای پرسپولیس نشان می دهد که بازیکنان این تیم با مشکلات عدیده ای در لباس خود مخصوصا در ناحیه آستین مواجه هستند.

آنطور که از ظاهر ماجرا بر می آید پیراهن های لی نینگ به دلیل قواره عجیب و غریبشان به سختی با بدن بازیکنان مچ می شود چرا که پیراهن های برند چینی ذاتا کوتاه تر از حالت معمول هستند و تدارکات پرسپولیس برای جبران این نقیصه مجبور است پیراهنی با یک یا دو سایز بزرگتر را به بازیکن بدهد.

از این رو پیراهن به تن بازیکنان گشاد و مغایر با قواره های استاندارد امروزی که متناسب با آناتومی بدن ورزشکار بهینه سازی شده می باشد و تنها معدود بازیکنانی همچون سروش رفیعی بنا به صلاحدید شخصی اقدام به تنگ کردن پیراهن از محل درز های پهلو و آستین ها کرده اند به گونه ای که پیراهن وی در بعضی قسمت ها از نظر طرح متفاوت با دیگر بازیکنان است.

در این بین آستین اکثر بازیکنان شکلی عجیب و غریب پیدا کرده که پیراهن های دهه هفتاد را در ذهن تداعی می کند. پیراهن هایی که به نظر می رسد غالبا آستین بلند بوده و در خیاط خانه کوتاه شده اند و حالا به دلیل قطر زیاد و قد برش کوتاه نمای نامطلوبی ایجاد کرده اند.

گشاد بودن پیراهن و حالت لَخت آستین ها به هنگام تعریق برای بازیکنان بسیار آزار دهنده خواهد بود و تاب خوردن آستین در این حالت می تواند به بر هم خوردن تمرکز بازیکن منجر شود، مشکلی که تعدادی از بازیکنان پرسپولیس برای مقابله با آن اقدام به گره زدن و چسب پیچی کردن آستین در محدوده زیر بغل کرده اند، اتفاقی که یافتن موردی مشابه آن در فوتبال روز دنیا بسیار سخت است.

پرسپولیسی ها در لباس دومی که مقابل نساجی به تن بازیکنان رفت از آنور بوم افتادند و آستین بعضی پیراهن ها را به گونه ای کوتاه کردند که تا آرنج را می پوشاند و در هیچ یک از دو دسته آستین کوتاه یا بلند قرار نمی گرفت.

استقلال دیگر تیم تحت پوشش لی نینگ نیز از مشکل مشابه با شدت کمتر از رقیب سنتی اش رنج می برد و با آستین های عمدتا گشاد و بلندتر از حد معمول در پوشش بازیکنان این تیم مواجه هستیم.

باید تحقیق شود که کمبود پیراهن آستین کوتاه در دو تیم بزرگ پایتخت به دلیل ثبت سفارش نادرست از سوی باشگاه بوده یا محدودیت ها و الزامات تولید طرح های اختصاصی از قبیل حداقل تعداد که از سوی تولید کننده تعیین می شود در این اتفاق دخیل بوده است.